หมูยอหมู (พริกไทยสวน)

หมูยอ หรือเรียกอีกชื่อว่า หย่อ

หมูยอ เมื่อห่อกับใบตองนึ่ง จะได้กลิ่นที่มีเอกลักษ์ หั่นเป็นแว่นๆ เสิร์ฟพร้อมน้ำจิ้มที่ผสมด้วยน้ำปลา พริก น้ำตาล และน้ำมะนาว

หรือคนไทยก็มักจะนำมาทานกับน้ำจิ้ม ซีฟู้ด เป็นออเดิร์ฟเรียกน้ำย่อย

หมูยอสามารถนำมาปรุงใส่อาหารได้หลายแบบ เช่น ยำหมูยอ ข้าวเปียกเส้น ขนมปังญวณ ส้มตำ ลฯล เป็นต้น

ชาวเวียด เขามีวิธีกินที่หลากหลายกว่านั้น เช่น เสิร์ฟคู่กับปากหม้อ (มีไส้) ที่เรียกว่าบั๊นก้วน (Bánh cuốn) กินกับแป้งปากหม้อ (ไม่มีไส้) เรียกว่าบั๊นเอื้อก (Bánh ướt) ใส่เป็นไส้ขนมปังบาแก็ตที่เรียกว่าบั๊นหมี่ (Bánh mì) หรือใส่เป็นไส้แซนด์วิชของบั๊นหย่าย (Bánh giầy /bánh dầy / bánh dày) ซึ่งเป็นแป้งแผ่นกลมที่ทำจากข้าวเหนียว ใส่ในขนมจีนน้ำที่เรียกว่ากันบุ๊น (Canh Bún) บุ๊นหม็อก (Bún mọc) และขนมจีนเนื้อของชาวเมืองเว้ที่เรียกว่า บุ๊นบ่อเว้ (Bún bò Huế) และอีกสารพัดวิธีกินหมูยอ

คนไทยนั้นนอกจากนำมาแทะกินเล่นแล้วยังนิยมนำมาทอดจิ้มซอสศรีราชา หรือยำให้มีรสเปรี้ยว เค็ม หวาน และเผ็ดจี๊ดจ๊าด แล้วพัฒนาไปไกลกว่านั้นด้วยการใส่ในส้มตำ

จะว่าไปแล้วคนไทยเรากินหมูยอกันมานานนมจนลืมไปว่าหมูยอนั้นมาจากต่างวัฒนธรรม ไม่ว่าไปเชียงใหม่ เชียงราย ขอนแก่น อุบลราชธานี อุดรธานี และหนองคาย ล้วนมีของกินของฝากขึ้นชื่อนามว่าหมูยอ ก็เพราะว่าจังหวัดดังกล่าวมีชาวเวียดนามอาศัยอยู่มาก หลังๆ มานี้เราจึงได้ยินคำอวดอ้างสรรพคุณว่าเป็นหมูยอสูตรเวียดนาม

การทำหมูยอนั้นไม่ยากนัก เนื่องจากเป็นสิ่งที่ชาวเวียดกินกันบ่อยๆ ส่วนมากจะทำกันเป็นแต่ที่ซื้อเอาก็มีมากซึ่งไม่ใช่ว่าทำไม่เป็น เพียงแต่ขี้เกียจหรือไม่มีเวลา ส่วนผสมหลักคือ เนื้อหมูบด หอมแดง กระเทียม แป้งมัน พริกไทย เกลือ น้ำตาล น้ำปลา และผงฟู นำไปปั่นรวมกันให้เนียนพร้อมกับน้ำเย็นจัดนวดให้เหนียว ห่อใส่ใบตองมัดด้วยเชือกแล้วนึ่งให้สุก นอกจากหมูยอนึ่งสุกแล้วในตลาดยังมีขายหมูยอสดที่ผสมและนวดแล้วให้นำกลับไปทำอาหารเองได้ ซึ่งหมูยอสดนี้เอาไปปั้นเสียบไม้ย่างเป็นหมูแหนมเนืองได้